Πάσχω από μεσημεριανή Κυριακάτικη μοναξιά, καταθλιπτικού χαρακτήρα προδοσίας του εγώ μου και ώρες φιλικής ανεπάρκειας. Δηλαδή πλήττω.
Κυριακή 21 Αυγούστου 2011
Παρασκευή 6 Μαΐου 2011
Πόρισμα
Από την πίσω μεριά του, την καπνισμένη, κοιτάχτηκε πράος.
Νόμισε πως εκεί, στην πίσω όψη του καθρέφτη, είδε την αρνητική εικόνα του προσώπου του, όπου το λευκό γίνεται μαύρο – όπως στις αξονικές.
Χορηγήθηκε σκιαγραφικό από το στόμα – έλεγε το πόρισμα -, ίδιο μ’ εκείνη την οικεία σκιά που κάλυπτε συνήθως τη ζωή του.
Η κεφαλή ελέγχεται με φυσιολογικές διαστάσεις και μορφολογία.
Λίγες φλοιώδεις κύστεις οριακών ρυτίδων. Χρόνος ανιχνεύεται.
Ενδοκρανιακά, οι περιφερειακοί υπαραχνοειδείς χώροι και τα κοιλιακά συστήματα αναγνωρίζονται εντός των ευρέων φυσιολογικών ορίων. Ολιγάριθμοι οριακοί αδένες εσπερινής μελαγχολίας.
Ο διαχωρισμός φαιάς-λευκής ουσίας είναι ευκρινής.
Χωρίς σημεία υπεζωκοτικής συλλογής υγρών, ούτε παρέγχυμα δακρύων.
Δεν αναδεικνύονται σαφείς αλλοιώσεις, ύποπτες δευτεροπαθούς μοναξιάς.
Συμπέρασμα: υγιής και μόνος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)